Monsieur Lazhar is een Canadese film uit 2011 onder regie van Philippe Falardeau. Het scenario ontstond uit de theatermonoloog Bashir Lazhar van Évelyne de la Chenelière.[1] De film werd genomineerd voor Oscar voor beste buitenlandse film.
Hartverwarmend schooldrama waarin de leraar en leerlingen na de eerste frictie snel naar elkaar toe groeien .
In Montreal pleegt een lerares op een lagere school zelfmoord. Bachir Lazhar, een Algerijnse immigrant, wordt snel ingehuurd om haar te vervangen terwijl hij zelf ook een tragedie te verwerken heeft. Zijn vrouw, die lerares en schrijfster was, kwam samen met haar dochter en zoon om in een aangestoken brand, omdat ze een kritisch boek gepubliceerd had. Lazhar leert zijn leerlingen geleidelijk beter kennen, ondanks de culturele verschillen die al bij de eerste les duidelijk worden. Hij moet bovendien de klas helpen bij de verwerking van de zelfmoord van de lerares.
Monsieur Lazhar schommelt moeiteloos heen en weer tussen humor en drama, soms zelfs in dezelfde scène. De film wordt geen moment te zwaar, hoewel dat “gevaar” wel op de loer ligt bij een film over een zelfmoord en de verschrikkingen die een immigrant in zijn land van herkomst heeft meegemaakt. Daarnaast heeft Falardeau enkele rake observaties over het onderwijs ingebouwd. De katalysator voor de zelfmoord blijkt te liggen in de lerares die een leerling wil troosten en hem daarbij aanraakt. En aanraken van kinderen, dat is strikt verboden. Iets waar zeker wat voor te zeggen valt in een samenleving waar een onschuldig gebaar op de verkeerde manier kan worden opgevat, maar ook een regel die voor veel moeilijkheden zorgt. Als Bachir Lazhar een kind wil troosten dat het moeilijk heeft, mag hij dat niet doen, iets wat voor lastige situaties zorgt
RESERVEREN: cineseven@hotmail.com
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=wCf3qIwcADc[/youtube]
