C’mon C’mon

Sympathieke familiefilm over de alleenstaande radiojournalist Johnny, die op zijn negenjarige neefje Jesse moet passen wanneer z’n zus haar handen vol heeft aan haar overspannen ex. In deze film geeft Joaquin Phoenix opnieuw een fantastisch optreden weg

Plot:
Johnny neemt de vroegwijze Jesse uiteindelijk mee naar zijn werk, wat hen oa in Detroit, New York en New Orleans brengt. Daar praat Johnny voor radioproject met diverse jongeren, die hij vraagt naar hun toekomstverwachtingen.

De onvolwassen veertiger Johnny gaat bij zus Viv langs om op haar zoon Jesse te passen, terwijl zij de zorg op zich neemt voor haar bipolaire ex. Het joch is intelligent en zit vol verbeelding, en barst ook van de hevige gevoelens. Maar de leukigheid is er na verloop van tijd wel een beetje af, zodra Johnny erachter komt dat de verantwoordelijkheid voor een ander leven minder makkelijk is dan hij van tevoren voor lief nam. Daarbij manipuleert de jonge Jesse als een malle, en schroomt hij niet om extreem lastige levensvragen te stellen.

Johnny is goed in wat hij doet als radiomaker, en we zien zijn interviews met de kinderen van immigranten in Amerika door de film verweven. Langzaam oefenen deze segmenten steeds meer invloed uit op de centrale verhaallijn en vice versa. Zeker ook omdat Jesse interesse begint te krijgen voor geluidsopname, en op sleeptouw wordt genomen naar New York, voor de klus van oom Johnny. Het is een ingewikkeld spel van montage, van beeld en geluid, waar C’mon C’mon veel extra vertellagen uit weet te putten. En dan ook nog geschoten in schitterend zwart-wit.

Drama; 109 minuten
Geregisseerd door: Mike Mills
Met onder meer: Joaquin Phoenix, Gaby Hoffmann en Scoot McNairy